افتخاری رکن‌الدین، بهزاد نسب جانعلی (1383). برنامه‌ریزی ارتباطی رویکردی انتقاد. فصلنامه مدرس علوم انسانی. دوره 8، شماره 1 (پیاپی 32)، صفحه 1 تا صفحه 22.
پویا نقش شهر و بنا مهندسین مشاور (1390). طرح جامع شهر مهاباد (سند طرح جامع شهر مهاباد).
ترکمه آیدین (1394). تبیین ارتباط بین برنامه‌ریزی و دموکراسی در ایران. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی.
رورتی ریچارد (1385). پیشامد، بازی و همبستگی. ترجمه: پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز.
زیستا مهندسین مشاور(1372). طرحارزیابیجامعشهریایران (مراغه،اراک، یزد، بندرعباس، شیراز، زاهدان، رشت)، تهران: سازمان برنامه‌وبودجه.
شارمند مهندسین مشاور (1379). شیوه‌هایتحققطرح‌هایتوسعهشهری. جلد سوم. تهران: انتشارات سازمان شهرداری‌های کشور.
عبادی محمدحسین، رضایی محمدجواد (1396). آسیب‌شناسی جایگاه نظارت و ارزیابی در برنامه‌ریزی توسعه ایران. فصلنامه سیاست‌های راهبردی و کلان. سال ششم، شماره بیست و یکم، بهار 1397 /صفحه 23-1.
وحیدی گلدیس، نوریان فرشاد، عزیزی مهدی (1396). شناسایی علل عدم تحقق کاربری‌های پیشنهادی در طرح‌های توسعۀ شهری ایران با استفاده از نظریه زمینه‌ای. نشریه هنرهای زیبا - معماری و شهرسازی. 1 (22).
نفیسی مشرف (1326). گزارش برنامه هفت ساله ی قبل از انقلاب. انتشارات سازمان برنامه و بودجه.
Agger, A., & Löfgren, K. (2006). How Democratic are Networks Based on Citizen Involvement? A Framework for Assessing the Democratic Effects of Networks. Roskilde: Roskilde Universitet.
Allmendinger, Phillip, and Tewdwr Mark Jones. (2002) Planning Futures: new Direction for Planning Theory. London: Routledge.
Amos, F.J. (1986) Plans, Policies and Pragmatism. A Review of the Century of Physical Planning. Habitat Int. 10(4), 135-146.
Azizi, M. (1995) The provision of urban infrastructure in Iran: an empirical evaluation. Urban Studies 32(3), 507-522.
Bäcklund, P., & Mäntysalo, R. (2010). Agonism and institutional ambiguity: Ideas on democracy and the role of participation in the development of planning theory and practice – the case of Finland. Planning Theory, 9(4), 333–350
Chambers, S. (2009). “Rhetoric and the Public Sphere: Has Deliberative Democracy Abandoned Mass Democracy?” Political Theory, 37(3): 323-350.
Dryzek, J. (2010). Foundations and Frontiers of Deliberative Governance. Oxford University Press.
Elstub, S. (2010). “The Third Generation of Deliberative Democracy” The Journal of Political Studies Review, Volume: 8 issue: 3, page(s): 291-307 Article first published online: June 8, 2010; Issue published: September 1, 2010, Environment and planning B: planning and design, 24(6), 881-888.
Faludi, A. (1973) A Reader in Planning Theory, Oxford: Pergamon.
Flyvbjerg, B. (1998). Rationality and power. Democracy in practice. Chicago, IL: The University of Chicago Press.
Gunder, M. (2003). ‘Passionate Planning for the Others’ Desire: An Agonistic Response to the Dark Side of Planning’ , Progress in Planning 60(3): 235-319
Hanberger, A. (2006). ‘Evaluation of and for Democracy’ in Evaluation Vol. 12 (1):17- 37
Hillier, J. (2002). Shadows of Power. London: Routledge.
House, E. R., & Howe, K. R. (2000). Deliberative Democratic Evaluation Checklist. Retrieved from
Innes, J., & Booher, D. (2000). Planning Institutions in the Network Society: Theory for Collaborative Planning. In Sallet,W and Faludi,A (eds); The Revival of Strategic and Spatial Planning. Amsterdam
King, L.A (2003). Deliberation, Legitimacy, and Multilateral Democracy, The Journal of Governance, (16)1, 23-50
Knutsen, CH (2010) Investigating the Lee Thesis: How bad is democracy for Asian economies. European Political Science Review 2(3): 451–473.
Laurian, L., & Shaw, M. M. (2009). Evaluation of public participation: the practices of certified planners. Journal of Planning Education and Research, 28(3), 293–309
Lindblom, C. E. (1959). The science of muddling through. Public Administration Review, 19(2), 79–88. doi:10.2307/973677
Mansbridge, J.; Bohman, J.; Chambers, S.; Christiano, T.; Fung, A.; Parkinson, J.; Thompson, D. and Warren, M.E. 2012. “A Systemic Approach to Deliberative Democracy.” In Deliberative Systems – Deliberative Democracy at the Large Scale, 1-26. Cambridge: Cambridge University Press
Mäntysalo R, Rajaniemi J (2003) Vallan ulottuvuuksia maankäytön suunnittelussa. Synteesi 22(3): 117–136.
Mäntysalo, R. (2005). “Approaches to Participation in Urban Planning Theories”, Diploma workshop in Florence.
Mastop, H., & Needham, B. (1997). Performance studies in spatial planning: the state of the art.
Mendonça, R.F. 2008. “Representation and Deliberation in Civil Society.” Brazilian Political Science Review, 2(2): 117-137.
Mouffe, Chantal (2000). Deliberative Democracy or agonistic pluralism, institute fur Hoherstudien (Ihs)., Wien institute for advanced studies, Vienna
Mouffe, Chantal (2007). ‘Artistic activism and agonistic space’, Art and research, a journal of ideas, context and Methods, Vol. 1, No. 2.
Niemenmaa V (2005) Helsingin paikallisagenda. Tarina suunnittelun subjektiivisuudesta ja osallistumisesta, Espoo: Yhdyskuntasuunnittelun tutkimus- ja koulutuskeskuksen julkaisuja A 31.
Oliveira, V and Pinho, P. (2010). Evaluation in Urban Planning: Advances and Prospects, Journal of Planning Literature 24(4) 343 –361
Parkinson, J. (2006) ''Holistic Democracy and Physical Public Space'' British Journal of Political Science Conference, London, British Academy.
Pløger, J. (2004). Strife: Urban planning and agonism. Planning Theory 3(1): 71–92.
Purcell, M. (2009). Resisting neoliberalization: communicative planning or counter-hegemonic movements? Planning Theory Journal, Vol 8(2): 140–165
Ricoeur P. (1976). Interpretation theory, discourse and surplus of meaning. Fort Worth: University of Texas Press.
Sager T (1994) Communicative Planning Theory. Aldershot: Avebury.
Stevens, M.R. (2013) Evaluating the Quality of Official Community Plans in Southern British Columbia. J. Plann. Educ. Res. 33(4), 471-490
Thompson, D. )2008(. Deliberative Democratic Theory and Empirical Political Science. Annual Review of Political Science, 11: 497-520.
', './data/jrd/coversheet/cover_fa.jpg'))