TY - JOUR ID - 76785 TI - بررسی طرح‌های توسعۀ شهری از منظر رویکردهای دموکراتیک JO - توسعه محلی (روستائی-شهری) JA - JRD LA - fa SN - 2008-8981 AU - کریم زاده, داود AU - داودپور, زهره AU - خطیبی, سید محمد رضا AD - دانشجوی دوره دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران AD - دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران. AD - استادیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران. Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 11 IS - 2 SP - 525 EP - 544 KW - دموکراسی KW - نظریه برنامه‌ریزی KW - طرح‌های توسعه ی شهری KW - چارچوب ارزیابی دمکراتیک DO - 10.22059/jrd.2019.76785 N2 - امروزه دموکراسی به عنوان الگویی که دارای جاذبه و مشروعیت جهانی است به یک ایدئولوژی پاسخگو در مقیاس جهانی بدل شده است. بر همین اساس نظریه های شهرسازی نیز در جهت تطبیق و دستیابی به مشروعیت زمینه ای و محتوایی، در بنیان های دانشی خود تحولاتی همسو با نظریه نظریه های دمکراسی یافته اند. با این وجود سطوح نظری برنامه ریزی در ایران نتوانسته همسویی فکری و زمانی متناسب با تحولات پارادیمیک دمکراسی داشته باشد. پژوهش حاضر تلاش کرده از طریق شیوه تحلیلی توصیفی و روش فرا تحلیل و تحولات پاردایمی به بررسی و میزان همگرایی نظام برنامه‌ریزی شهری ایران با نظریه هایدموکراسی بپردازد. در همین راستا با بهره گیری از ویژگی‌های ذاتی نظریه هایدمکراتیک و بویژه نظریه اخیر دموکراسی شورایی لایه‌های مختلف نظام برنامه‌ریزی ایران و به عنوان نمونه طرح توسعه‌ی شهری مهاباد تحلیل شده است. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل سه گروه هدف نخست 50 نفر از ذی‌نفعان و کارشناسان مرتبط با طرح‌های توسعه‌ی شهری شناسایی و فرایند مصاحبه و پرسش انجام گرفته است. گروه دوم شامل 25 نفر از مدیران شهری و گروه سوم 140 نفر از شهروندان به طور تصادفی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفته شده‌اند. داده‌هـای بدست آمده از پرسشنامه و مصاحبه در این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده است. یافته‌های پژوهش در سه سطح 1)ارتباط برنامه‌ریزی و دموکراسی در ایران، 2) مقایسه ویژگی‌های نظریه پشتیبان طرح‌های توسعه شهری در انطباق با رویه‌های دمکراتیک، 3) ارزیابی مراحل تهیه سند طرح‌های توسعه شهری، نشان می‌دهد که نه تنها از منظر نظریه‌ای انطباق فکری و همزمانی پارادایمی بین نظریه هایدموکراسی و رویه‌های برنامه‌ریزی در ایران وجود نداشته بلکه در‌ مراحل سه‌گانه فرایند، درونداد، برونداد طرح‌های توسعه شهری نیز هم افزایی چشمگیری با هنجارهای دمکراتیک نمود عینی پیدا نکرده است. UR - https://jrd.ut.ac.ir/article_76785.html L1 - https://jrd.ut.ac.ir/article_76785_bb1400a9fc4a0a210c5203b32ed8544a.pdf ER -