توسعه نابرابر و مهاجرت بین شهری در ایران

نوع مقاله : پژوهشی : مقاله مستخرج از پایان نامه یا رساله دکتری

نویسندگان

1 گروه جمعیت‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، محقق موسسه تحقیقات جمعیت کشور و مرکز پژوهش‌های سلامت مبتنی بر مشارکت جامعه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

2 گروه جمعیت‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22059/jrd.2025.376068.668858

چکیده

مهاجرت از شهرهای کوچک  به کلان­شهرها، که نشان‌دهنده عدم تعادل و توسعه نابرابر در نظام سکونت­گاهی است، یکی از مسائل اجتماعی فراروی کشور است. از اینرو، هدف از این مقاله شناخت میزان تمایل به مهاجرت بین شهری در ایران و بررسی تأثیر عوامل جمعیتی- اجتماعی بر آن است.
از تحلیل ثانویة داده‌های پیمایش ملّی وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه ایران در سال 1395 استفاده شده است. تعداد نمونه مورد بررسی شامل 78900 نفر افراد 18 سال به بالای ساکن در 426 شهر )مراکز شهرستان­های کشور) است.
نتایج مطالعه نشان داد حدود 35 درصد پاسخگویان تمایل به مهاجرت بین­شهری دارند و به‌عنوان مهاجرین بالقوه شهری محسوب می‌شوند. همچنین، نتایج نشان داد افراد دارای تمایل به مهاجرت بین­شهری، اغلب زن، مجرد، در سنین جوانی، با تحصیلات دانشگاهی، شاغل، و از اقلیت­های قومی هستند. علاوه بر این، نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که عوامل جمعیتی (شامل؛ جنس، سن، وضعیت تأهل، تحصیلات، وضعیت فعالیت، و قومیت) و عوامل اجتماعی (شامل؛ وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانوار، احساس محرومیت نسبی، رضایت اجتماعی، و احساس امنیت) بطور معناداری تمایل به مهاجرت بین شهری را تحت­تأثیر قرار می­دهند.
از اینرو، شناخت دلایل و انگیزه­های مهاجرت­های بین­شهری در مدیریت و سیاست­گذاری مهاجرت داخلی و توسعه پایدار شهری کلیدی و کمک­کننده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Unequal Development and Inter-City Migration in Iran

نویسندگان [English]

  • Rasoul Sadeghi 1
  • Hoda Sadat Hosseini Milani 2
1 Department of Demography, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, & National Institute of Population Research & Community Based Participatory Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2 Department of Development Studies, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Iran.
چکیده [English]

Migration from small cities to metropolises, which indicates imbalance and unequal development in the settlement systems, is one of the key issues that Iran face it. The aim of this article is to know the degree of desire for inter-city migration in Iran and to investigate the effect of socio-demographic factors.
A secondary analysis of the data from the National Survey of the Social, Cultural and Moral Situation of the Iranian Society in 2015-2016 is used. The sample size includes 78,900 people aged 18 and over living in 426 cities.
The results revealed that 35 percent of the respondents have a tendency to migrate between cities and are considered as potential urban migrants. Also, the results showed that people with a tendency to inter-city migration are often female, never married, young, university educated, employed, and from ethnic minorities. In addition, results of logistic regression indicated that demographic factors (including gender, age, marital status, education level, employment, and ethnicity) and social factors (such as; household socio- economic status, feeling of relative deprivation, social satisfaction, and sense of security) significantly affect the tendency to inter-city migration.
Therefore, understanding the reasons and motivations behind inter-city migration will be beneficial for sustainable development and the management and policy-making of internal migration.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Inter-city migration
  • Tendency to migration
  • Feeling of deprivation
  • Social satisfaction
  • Social security
توسعه محلی (روستائی-شهری)
دوره 17، شماره 1 - شماره پیاپی 32
بهار و تابستان 1404 در حال تکمیل
تیر 1404

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار